მარწყვის არომატის მოლეკულური საფუძველი
სურათზე: სუბტრატის შემცველი მიდამოების დაკვირვებით დათვალიერებამ (ნაცრისფერი გამჭვირვალე ზედაპირი) ცხადყო ორი ელექტრონის გადასვლა NADPH-დან (ტრიფოსფოპირიდინის ნუკლეოტიდები) HDMF-ს წინამორბედ არომატის ნაერთთან. ამ ბიოქიმიურ აღდგენით რეაქციაში წარმოიქმნება HDMF-ს არომატული ნაერთი.
როდესაც წითელი წვნიანი მარწყვი დახლებზე გამოჩნდება, ყველასათვის ცხადია, რომ გაზაფხული მოვიდა. ეს სეზონური ხილი გერმანიაში ასე პოპულარული აქამდე არასოდეს ყოფილა: 2012 წელს, ერთ სულზე საშუალოდ, 3.5 კილოგრამი მარწყვის მოხმარება დაფიქსირდა, რაც ერთი კილოგრამით მეტია ათი წლის წინანდელთან შედარებით. მიუნხენის ტექნოლოგიის უნივერსიტეტის (TUM) მეცნიერებმა გადაწყვიტეს მიეგნოთ მიზეზისთვის, თუ რა ანიჭებს მარწყვს განსაკუთრებულ მახასიეთებელ არომატს.
მხოლოდ ჩვენი გემოს ორგანო არ წყვეტს, თუ რომელ საკვებ პროდუქტს რა გემო აქვს. სინამდვილეში, ენას შეუძლია რამდენიმე ძირითადი გემოს გამოცნობა, როგორებიცაა - ტკბილი, მჟავე, მარილიანი, მწარე... მაგრამ სრულყოფილად რომ შევიგრძნოთ გემო, ჩვენ აგრეთვე ვიყენებთ ყნოსვის ორგანოს, რისთვისაც საუკეთესო მაგალითს წარმოადგენს მარწყვი. ახალი მოკრეფილი მარწყვის მახასიათებელი არომატი არის ათეულობით სხვადასხვა არომატის ნაერთი. ერთ-ერთი მათგანი ასრულებს განსაკუთრებულად მნიშვნელოვან როლს: HDMF (4-hydroxy-2,5-dimethyl-3(2H)-furanone), რომელიც აგრეთვე, ფურანეოლის სახელით არის ცნობილი...
ვრცლად (ინგლ.): Science Daily Science News
- Login to post comments