აღწერა

პერლ ჰარბორის წინა ათწლეულების განმავლობაში იაპონური მასობრივი
კულტურის ეს ისტორია ამტკიცებს, რომ ერო-გურო-ნანსენსუს (ეროტიკული
გროტესკული სისულელე) ახალი ჟესტები, ურთიერთობები და იუმორი
გამოხატავდა თანამედროვე მორიდებულ ხასიათს და სულისკვეთებას, რომელიც
ეწინააღმდეგებოდა სახელმწიფო იდეოლოგიასა და ექსპანსიონიზმს. მირიამ
სილვერბერგი იყენებს ისეთ წყაროებს, როგორიცაა კინოჟურნალები,
უსახლკაროების ეთნოგრაფიები და ამ ეპოქის ყველაზე ცნობილი ფოტოები, რათა
აღბეჭდოს იმ პერიოდის სული, წყობა და ენა, როცა მედია ყველა კლასს ეხებოდა
და სოფლის სოციალურ წესრიგს და ურბანულ ზნეობებს ერთმანეთთან
აკავშირებდა. იყენებს რა მონტაჟის კონცეფციას, როგორც მეტაფორას, რომელიც
ააშკარავებდა იაპონური მასობრივი კულტურის ორგანიზაციას 1920-იან და 1930-
იან წლებში, სილვერბერგი მოითხოვს იაპონური კოლონიალიზმისა და მისი
მემკვიდრეობის წაშლას. ის აცოცხლებს ნათელ სურათებს 1920-იანი და 1930-იანი
წლების ყოველდღიური ცხოვრებიდან, მათ შორის დეტალებს საკვების,
საცხოვრებლის, მოდის, პოპულარული გართობის საშუალებების და
სექსუალობისადმი დამოკიდებულების შესახებ. მისი ინოვაციური კვლევა
აჩვენებს, თუ როგორ გამოხატავდნენ ახალი საჯარო სივრცეები, ახალი
ურთიერთობები ოჯახში და ირონიის შეგრძნება იაპონელი მომხმარებლების
დამოკიდებულებას, რომლებიც საკუთარ თავს უკავშირებდნენ
თანამედროვეობას, როგორც ტრადიციების კოსმოპოლიტური დარღვევის
უზრუნველმყოფები და ამავდროულად, ომისთვისაც მობილიზებულნი იყვნენ.